برخی از متأخرین نسبت به حدیث عقبة بن خالد[1] درباره لاضرر، بر این عقیده هستند که قطعاتی که کنار هم آمده است از پیامبر یا امام صادق ع نیست، بلکه راوی به جهت شباهت آنها را کنار یکدیگر آورده است. شاهدی که بر این مدعا بیان شده است بی ربط بودن لا ضرر با اثبات حق الشفعه است در این روایت است که در این نوشته درصدد بررسی آن هستیم. [2] مرحوم آقای نائینی[3] و آقای خویی[4]، به علت وجود دو اشکال، اتصال فقره «لا ضرر» را به حدیث شفعه، انکار کرده اند. اول آنکه «لا ضرر» جمله سالبه است...
درباره جواز مکشوفه بودن سر زن مسلمان در نماز دو روایت وارد شده است که به جهت تعارض آن با ادله و اتفاق فقها باید آنها را توجیه کرد. مرحوم شیخ طوسی از این دو روایت جوابهایی داده است که برخی از آنها غیر عرفی به نظر میرسد، در ذیل به بررسی مفاد این دو حدیث و توجیه آن میپردازیم. روایت اول: وَ عَنْهُ عَنْ أَبِي عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي أَيُّوبَ الْمَكِّيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَا بَأْسَ أَنْ تُصَلِّيَ الْمَرْأَةُ الْمُسْلِمَةُ وَ لَيْسَ عَلَى...
مرحوم سید در عروه درباره کسی که در ماه مبارک نسیاناً یکی از مفطرات را انجام داده و از روی جهل خیال کرده که روزهاش باطل شده و عمدا مرتکب مفطرات دیگر شده فرموده روزهاش باطل است.[1] برخی در این مسئله بر خلاف مرحوم سید این روزه را صحیح دانسته و در وجه آن گفته است: «في بطلان الصوم بإفطار الجاهل إشكال، لا سيّما في القاصر؛ بل ظاهر غير واحد من الروايات عدم البطلان في الجاهل الغافل، سواء كان قاصراً أو مقصّراً، لا الجاهل الشاكّ».[2] مرحوم آقای حکیم در مستمسک هم مسئله را مبنایی بیان کرده است، هرچند مختار ایشان...