دلالت آیۀ «تکریم بنی آدم» بر حرمت اهانت بر مقدسات ادیان-1
در نوشتار پیشین، از دلالت آیۀ «نهی از ناسزاگوئی به آلهۀ مشرکین» بر حرمت اهانت به مقدسات ادیان دیگر بحث شد. یکی دیگر از ادله‌ای که ممکن است برای اثبات حرمت اهانت به مقدسات ادیان دیگر بدان تمسک کرد، آیۀ شریفۀ تکریم بنی آدم است: «وَ لَقَدْ کرَّمْنا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى کثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلاً». ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم و در خشکى و دریا، سیرشان دادیم و از چیزهاى پاکیزه روزىشان کردیم و بر بسیارى از آفریدههاى خویش، آنان را برترى کامل دادیم.[1] علامه طباطبائی، آیۀ...
دلالت آیه « نهی از شکستن حرمت شعائر الهی» بر حرمت اهانت به مقدسات ادیان - 2
در نوشتار پیشین استدلال به آیه شریفه «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّه»[1] بر حرمت اهانت به مقدسات ادیان دیگر تقریب شد و بیان شد که کلمۀ شعائر بر مقدسات آنان صادق است و به مقتضای مفاد آیه، اهانت به آنها حرام است. در این نوشتار درصدد نقد و بررسی استدلال به این آیۀ شریفه هستیم. نقد و بررسی استدلال به آیه اشکال در تعین معنای شعائر در مطلق نشانه‌های دین ممکن است از جهت تعین مفهوم شعائر در معنای نشانه‌های دین وعلامت‌های اطاعت و بندگی خداوند اشکال شود که أکثر مفسرین و بعضی از فقها همانگونه که...
دلالت آیۀ «نهی از شکستن حرمت شعائر الهی» بر حرمت اهانت به مقدسات ادیان -1
در راستای بحث از حرمت اهانت به مقدسات ادیان، از ادله دیگری که می‌توان بدان استدلال کرد آیه شریفه «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّه»[1] است که خداوند متعال به مؤمنین فرموده است: ای اهل ایمان حرمت شعائر خداوند را نشکنید. در این نوشتار بعد از بیان مفهوم شعائر و بیان صدق آن بر مقدسات ادیان دیگر، به مقتضای مفاد این آیه هتک و اهانت به آنها را حرام می‌دانیم. مفهوم «شعائر» در لسان، شعائر را جمع شَعیرة به معنای شتری که برای قربانی حج آورده می‌شود، معرفی می‌کند و شِعار را جمع شعیرة و مطلق آنچه...
