دو استثناء از استحباب قضای قنوت نماز
قنوت به معنای خضوع، طاعت، و دعا آمده است و در نماز، به معنای دعا با هیأت مخصوص در جای مشخص از نماز است و از مستحبات نماز به شمار می‌رود. انجام قنوت در هر نمازی، اعم از واجب یا نافله، مستحب، و ترک آن مکروه است.[1] روایات بسیاری بر این حکم دلالت دارد.[2] از جمله زراره از امام باقر علیه‌السلام نقل می‌کند که قنوت در هر نمازی وارد است[3]، و محمد بن مسلم در هر دو رکعتی از نماز مستحبی یا واجب وارد شده است.[4] البته ظاهر این روایات وجوب قنوت را می‌رساند؛ خصوصاً که در بعضی از روایات...
جهر یا اخفات در ظهرین؟
دربارۀ جهر یا اخفات در نماز ظهر و عصر، مشهور فقها قائل به وجوب اخفات هستند؛ اما بعضی دیگر از فقها نظر متفاوتی دارند. در ادامه ضمن بررسی این قول و ادلۀ آن، به دو استثناء از این حکم پرداخته خواهد شد.[1] وجوب یا استحباب در برابر قول مشهور فقهای شیعه، اسکافی و سید مرتضی قائل به استحباب اخفات در نمازهای ظهر و عصر هستند. استدلال ایشان علاوه بر اصل عدم وجوب، به آیۀ 110 سورۀ اسراء است که می‌فرماید: «وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيلاً» ) و تو در نماز نه صدا...
تحلیل یک سند از تهذیب
کتاب تهذیب مشتمل بر برخی سندهای پیچیده است که تحلیل آنها نیازمند دقت و تأمل اهل خبره است.[1] یکی از این سندها عبارت است از: «الْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِيِّ وَ هِشَامٍ وَ النَّضْرِ وَ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ جَمِيعاً عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام». در نگاه اول و با قطع نظر از اشکال طبقات، چهار احتمال در این سند داده می شود که به لحاظ نکات طبقاتی باید دید کدام یک از این احتمالات صحیح و کدام ناصحیح است و چه بسا همۀ احتمالات ناصحیح دانسته شود...
