آیا می‌توان بدون اذن مالک، در ملک غیر نماز خواند؟
مرحوم سید می‌گوید، نماز خواندن در ملک دیگران بدون اذن او جایز نیست، مگر آنکه اذن صریح مالک وجود داشته باشد و یا فحوای کلام یا شاهد حال بر رضای او دلالت کند.[1] چرا که این کار تصرّف در مال غیر محسوب شده و مصداقی از غصب است که تمام عقلا آن را جایز نمی‌دانند. در نتیجه این کار مبغوض شارع است و نمی‌توان به واسطه آن به خداوند تقرّب جست. از همین رو به واسطه این کار، غرض اصلی از عبادات که همان تقرّب به خدا باشد، حاصل نمی‌شود. این حکم نسبت به تمامی املاک و اراضی جاری است؛...
آیا نماز اول ماه قضا دارد؟
در صورتی که نماز واجب از مکلّف فوت شود، قضای آن واجب است و اختصاص به وقت خاصی ندارد. اما آیا نوافل و از جمله نماز اول ماه، قضا دارند؟ یعنی در صورتی که انسان به دلیلی نتوانست نماز را در وقت معین خود به جای آورد، آیا شرعا می‌تواند این نماز را در وقت دیگری به جا آورد؟[1] وجه اثبات عموماتی که دلالت بر راجح بودن نماز در هر حالی هستند دلالت بر اثبات امکان قضای این نمازها دارند. در آیات کریمه بسیاری امر به نماز شده است.[2] ضمن آنکه روایات بسیاری در این زمینه وارد شده است که...
عرق جنب از حرام؛ طهارت یا نجاست؟
شستن لباسی که عرق جنب از حلال به آن اصابت نموده است واجب نیست، چرا که از یک سو اصالة الطهارة جاری است و از سوی دیگر، برخی از روایات بر این حکم دلالت دارد. از جمله در حسنه ابی اسامه درباره وظیفه کسی سؤال می‌شود که در هنگام جنابت، در لباسش عرق می‌کند و یا با همسرش همبستر می‌شود، در حالی که او جنب یا حائض است و عرق بدن او به لباسش می‌خورد؛ امام صادق علیه‌السلام در پاسخ می‌فرمایند: «در تمام اینها چیزی لازم نیست».[1] البته شیخ در نهایه به واسطه برخی از اخبار، اجتناب از چنین عرقی را...
